ik mis een vriendin

Niemand om naartoe te gaan
om raad aan te vragen
om bij te gaan uithuilen
hier zit ik dan, te janken in mij eentje op de ruine van mijn huwelijk die ik zelf veroorzaakt heb ... hij heeft gelijk, ik ben niets waard, ik ben egoistisch, ik lig meer ij bed dan iets anders ...
hoe kan ik hem bewijzen dat ik zo niet ebn, hij heeftbzijn idee over me toch gemaakt, dag zal wel niet meer veranderen ...
moet ik zo door? Tot onze dochter het huis uit is? En dan? Dan is hij weg, ik ben er zeker van ... dan sta ik alleen op de wereld, heb ik niets of niemand meer

Ik moet veranderen ... gaan leven zoals hij het wil ... de ideale vrouw zijn die gaat werken, het huishouden beredderd en dat allemaal zonder morren of moe zijN ... enkel dan zal ik hem nog kunnen overtuogen van het feit dat ik niet de loser ben die hij denkt dat ik ben. Als hij het nog wil zien ....

Ik zou er beter niet meer zijn, ik was er beter nooit geweest
nu pas besef ik hoe leeg mijn leven is
hoe ben ik zo ver gekomen?

Ik zou deze avond willen uitvegen ... maar geen pil die helpt.
ik ben een stom wicht

ellende

Ik ben egoistisch, dom, hij blijft enkel nog bij me voor onze dochter.
ik ben niets waard, hij komt niet meer graag naar huis, hij zou liever bij me weg gaan maar hij zit gevangen.
ik ben nutteloos, lig enkel in bed, ik doe niets goed
hij had bij me weg moeten gaan toen ik onze zwangerschappen verloor want sindsdien ben ik dood vanbinnen.
hij drinkt omdat ik hem ongelukkig maak
mijn fibro bestaat nieg voor hem, ik ben dom geweest om indertijd als ambulancier te gaan werken, ik heb er mijn carrière mee om zeep geholpen, mijn lichaam ...
ik verknoei het steeds

En ik heb niet eens een vriendin om bij te gaan uithuilen ... en hij heeft ook niemand ...
hij wil niet van me scheiden omwille van onze dochter .... ik kan niet bij hem weg want dan neemt hij me onze dochter af ... ik kan niet voor haar zorgen, ik kan nog niet eens een job aan, hij zou wel zorgen dat ik haar nooit meer zag ...
sinds onze dochter er is is het hier thuis nog erger geworden ... alleen van haar houdt hij nog, ik laat hem koud



Een hele waslijst die ik net over me heb gekregen vanavond ...
misschien heeft hij wel gelijk ... ach wie maak ik wat wijs, hij heeft gelijk ... ik ben niets waard, ik ben een zwakkeling, egoïstisch, ik kan niets, ik heb niets

Wat is er van me geworden ... gevangen in een huwelijk met een man die me een loser vindt ... hij zal wel gelijk hebben ...

Ik heb niet eens iets of iemand om heen te gaan ... ik kan niet weg want dat wil ik onze dochter niet aan doen ....
het is al jaren stuk volgens hem en telkens weer maak ik het meer en meer stuk.

Ik zou er beter niet meer zijn ... en dit is niet de depressie die praat ... zonder mij is hij beter af ...