Waarom?

Waarom? Een vraag die ik me al vaak gesteld heb.
En nu, waarom dit blog?
Het is een idee van mijn psychologe. Ja, ik heb een psychologe, al 20 jaar dezelfde ... en god weet zij goed dat ik een verhaal te vertellen heb!

Ik ben nu 38 jaar oud, gehuwd (al 17 jaar), al bijna 5 jaar moeder van een dochter van 10 ... adoptiemoeder dus, onze dochter is bij ons gekomen op 5,5 jarige leeftijd. Ik ben een creatieve ziel, hou van naaien, haken, breien, ... Ik ben een kattenmens, fier kattenmoedertje van 2 katten in leven en eentje die reeds in de poezenhemel verblijft.
Ik draag al een jaar of 4 de diagnose fibromyalgie en CVS mee en een jaar geleden kreeg ik plots de diagnose diabetes type 1 op me geplakt.

Het enige lange termijn doel in mijn leven is momenteel mijn gezin goed verzorgen. Mijn dochter veilig door de pubertijd heen helpen en mijn man verder liefhebben.
Ik zet geen andere lange termijn doelen meer ... hier een lijstje van de doelen die ik ooit had (en nooit gehaald heb):
- een diploma verpleegkunde halen (hernia in 1e jaar, dag studie!)
- een diploma ergotherapie halen (lang verhaal, laatste jaar nooit kunnen uitmaken)
- trouwen met de man van wie ik hou (GELUKT!)
- één (of liever nog 2, 3 of 4) kinderen krijgen (na twee buitenbaarmoederlijke zwangerschappen was het gedaan met die droom)
- slagen in ICSI kans 1 ... nope ... 2 dan? nope ... 3? close maar neen ... 4 ... gedaan ermee
- adopteren (GELUKT)
- gezond zijn en blijven ... moet ik nog meer zeggen, fybro, chronisch vermoeidheids syndroom en een jaar geleden diabetes type 1!
Logisch dat ik er even mee gestopt ben hé, met doelen op een lange termijn.

Maar er moet iets gebeuren. Momenteel ben ik maar een schaduw meer van de vrouw die ik was. Mijn leven bestaat uit overleven.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben gelukkig ondanks de pijn en de aanhoudende tegenslagen. Ik kan ook het mooie zien in elk verlies dat ik geleden heb. Maar er moet meer zijn dan dit overleven.

Even terugkomen op mijn psychologe dan maar en haar idee om terug te beginnen schrijven. Het 4e blog in mijn leven, mijn 5e online dagboek (in die eersge jaren online bestonden blogs nog niet). Mijn eerdere schrijfsels? Een site over het verlies van mijn 2 zwangerschappen en het leren leven met onvruchtbaarheid. Een blog over onze IVF pogingen. Een blog over onze adoptie. Een blog over mijn creatieve uitbarstingen en het leven in mama modus. En nu dit, mijn levenskronkels, zin geven aan een leven vol kronkels terwijl alles wat je wil een rechte lijn is.